تشخیص سکه تقلبی از اصل:
پاتین موجود در سکه واقعی، با موادی مثل لیمو، الکل، اسید، و سرکه می تواند از بین برود.
این روش عملی و آسان می باشد.
پاتین های یافت شده از روی سکه های واقعی، به رنگ سبز جلبکی و دودی می باشد،
در سکه های تقلبی اینطور چیزی نمی باشد.
سکه واقعی در کف دست لیز می خورد، ولی تقلبی به آن می چسبد و یا لیز نمی خورد.
۱- اگر بین وزن و نوعشان ناهماهنگی وجود داشته باشد.
۲- صدای آلیاژ ( صدای تین ماده)
۳- خطای کم موجود در نوشته ها (از الفبای دوران باستان نباشد)
۴- اضافات پرس (در دوران باستان، در سکه ها اضافات پرس وجود ندارد، اشکال کمی پاک شده می باشند)
۵- کیفیت ریخته گری (بین ریخته گری معدن دوران باستان، و ریخته گری امروزه تفاوت وجود دارد، اگر با ذره بین نگاه شود، روی سکه لکه های سیاهی وجود دارد)
۶- پاک شدگی های روی حروف. (کمی پاک شدگی و یا در حدی که بشود با ذره بین خواند.)
۷- پوشش های غیر واقعی (هنگام ساخت قالب های سکه ها با دست جای خراش می ماند، ولی در پوشش ها این خراش ها وجود ندارد، با ذره بین مشاهده می شود.
۸- پاتین تقلبی که بعدا رویش ایجاد شده)
۹- بی ربط بودن شکل های روی آن با تاریخ (اشکال روی سکه ها، و نوشته ها، باید یک مجموعه تاریخی را تشکیل داده و به هم مربوط باشند.)
۱۰- تفاوت رنگ آلیاژ
۱۱ – تثبیت مهم : یک سکه ۲۵۰ ریالی قدیم و یک سکه را در دستتان بگیرید و آنها را همزمان بر روی زمین سفت رها کنید، تفاوت صدا، یعنی صدای تین، تقلبی بودن یا نبودن سکه را مشخص می کند.
در نتیجه ماندن ماده در خاک اکسیدی که ایجاد می شود.
این اکسید شدگی امروزه به صورت تقلبی در حال ساخته شدن می باشد.
پاتین یا همان سولفات مواد کپک مانندی هستند که روی فلزات و سایر اشیای تارخی به مرور زمان شکل می گیرد و نشان دهنده اصل و تاریخی بودن آن می باشد .
با نوک چاقوی فولادی کنترل می شود، اگر کنده شود جعلی می باشد، اگر کنده نشود و موارد دیگرش نیز درست باشد، جعلی نمی باشد.
اگر موفق به کشف و استخراج دفینه شدند اعم از خمره . سکه. مجسمه و یا هر چیز دیگر
به هیچ عنوان پاتین و یا به همان سولفات بسته شده روی ان را تمیز نکنید
چرا که یکی از مهمترین عامل در تشخیص جنس اصل و بدل همین قضیه هست.
بخصوص برای اجناس غیر از طلا که باید به قدمت فروخته شود از همین طریق عمر وسایل را مشخص میکنند.